1,(2,3,(4)); 1,5,(6); 1,7. Dyma gyfarfod hyfryd iawn, Myfi yn llwm a'r Iesu'n llawn; Myfi yn dlawd, heb feddu dim, Ac yntau'n rhoddi popeth im'. Anturia, 'nghalon euog ddu, At orsedd gras yn awr yn hy'; Mae'r fainc yn rhydd, a'r rhodd yn rhad I'r sawl a gredo yn ei waed. Mae gras yn rhyw anfeidrol stôr, A doniau ynot fel y môr; O, gâd i'r truenusaf ddyn Gael profi gronyn bach o'u rhin. Yn rhad rhaid it' roi'r cwbl im, Ni feddaf werth, na nerth, na grym; 'Nol rhoddi, eilwaith trefnu'm gras, 'Mhob brwydr cyn'r ennillwy'r maes. Y bywyd 'rwyf yn awr yn fyw Sy'n llawn hapusrwydd o bob rhyw; Hapusrwydd yw, O! dwedwch pwy A wela ddiwedd arno mwy? Mae'n brysio at bryd i ganu'r gân, Concwest gelynion, fawr a mân; Cànir ni'n wyn, ni fyddwn iach O'n pechod oll 'mhen gronyn bach. Ei ganmol bellach wnaf o hyd, Heb dewi mwy tra bwy'n y byd; Dechreuais gan a bery'n hwy Nag y ceir diwedd arni mwy. 'rwyf yn awr yn fyw :: ŷm yn awr yn fyw - - - - - (Crist a Phechadur) Dyma gyfarfod hyfryd iawn, Myfi yn llwm a Iesu'n llawn; Myfi yn dlawd heb feddu dim, Ac yntan'n rhoddi pob peth im'. Cymer fi Iesu, fel yr wy', Cuddia fi yn dy nefol glwy'; Can's dyna'r graig y gwnaf fy nyth, 'Does neb yn ofni yno byth. Melus fel mana'r nefoedd fry, Yw hyfryd hedd f'anwylyd cu; Mwynhad o'i gariad Ef a'i ras, Na'r diliau mêl sy'n well ei flas. Gâd i mi dreulio'm dyddiau i gyd, I edrych ar dy wyneb pryd, Difyru'm hoes o awr i awr, I garu fy Eiriolwr mawr. - - - - - Dyma gyfarfod hyfryd iawn, Myfi yn llwm a'r Iesu'n llawn; Myfi yn dlawd, heb feddu dim, Ac yntau'n rhoddi popeth im'. Mae rhyfeddodau rif y dail, Ym mherson hynod Adda'r ail; Difyrwch penaf nef y nef Yw edych ar ei degwch Ef. Rhogori ar ddeng mil mae'i wedd, 'Rwy'n llawn foddloni ar Ei hedd; 'Dwy'n 'mofyn pleser tan y nef, Ond digon o'i gyfeillach Ef. Pan byddwn'n gorwedd tan fy maich, Heb gymhorth gan ddaearol fraich, Wel dyma'r pryd fy Arglwydd mae Yn arfer hoffi trugarhau.William Williams 1717-91
Tonau [MH 8888]: gwelir: Bendigaid fyth fo enw Duw Gweddio 'rwyf och'neidio yn brudd Mae rhyfeddodau rîf y dail Nid yw hyfrydwch cnawd a byd O Frenhin mawr tragwyddol cun O Iesu mawr y Meddyg gwell O nertha'm henaid gwan ei ffydd O'r diwedd fe iachaed fy nghlwy' Pechadur wyf da gwyr fy Nuw 'Rwy'n dewis Iesu a'i farwol glwy' Wrth droi fy ngolwg yma i lawr Yr Oen a laddwyd ydyw rhan |
Here is a very delightful covenant, I bare and Jesus full; I poor, not possessing anything, And he giving everything to me. Venture, my black, guilty heart, To the throne of grace now boldly; The bench is accessible, and the gift is free To those who believe in his blood. Grace is a kind of infinite store, With waves in thee like the sea; O let the most wretched man Get to taste a small grain of their merit. Freely thou must give it all to me, I posses no value, or strength, or force; After giving, again provide me grace, In every battle until the field is won. The life I am now living Is full of happiness of every kind; Happiness it is, oh, tell: Who Can see an end to it henceforth? It is hurrying to the time for singing the song, Of conquest of enemies, great and small; We are to be bleached white, we shall be whole From all our sins after a little while. Praise him further I will do still, Without keeping quiet while I am in the world; I began a song which will continue later Nor will there be henceforth an end to it. I am now living :: we are now living - - - - - (Christ and a Sinner) Here is a very delightful covenant, I bare and Jesus full; I poor without possessing anything, And he giving everything to me. Take me Jesus, as I am, Hide me in thy heavenly wound; Since there is the rock I will make my nest, There is no-one fearing there ever. Sweet like the manna of the heavens above, Is the delightful peace of my dear beloved; Enjoyment of His love and his grace, Than the combs of honey it's taste is better. Let m spend all my days, To look upon thy countenance, Comfort my lifespan from hour to hour, To love my great Intercessor. - - - - - Here is a very delightful covenant, I bare and Jesus full; I poor without possessing anything, And he giving everything to me. There are wonders numerous as the leaves, In the remarkable person of the second Adam; The chief enjoyment of the heaven of heaven Is to look upon His fairness. More excellent than ten thousand is his countenance, I am fully satisfied with His peace; I ask for no pleasure under heaven, But sufficient from His friendship. When I am lying under my burden, Without support from an earthly arm, See, here is the time my Lord is In the practice of favouring mercies.tr. 2009,14 Richard B Gillion |
|